Beleeflagen leven
Tussen werelden in Daar staat hij, met zijn oor tegen de muur Volgt de voegen die krakend woorden verspreiden Luistert naar de adem van de kozijnen De fluisterstemmen diep in de stenen groeve Vertellen de verhalen van de ondergrondse goden Hij plakt de woorden aan elkaar Verzameld de oude sporen Van een stad vol muren Beleeflagen Die niet gezien kunnen worden met het blote oog Die niet geloofd worden door de gewogen mens Alles wat geschreven staat zou onwaar kunnen zijn Nu, hoor ik het Nu, ik het niet zie Zo voelbaar als de wind alleen |