Beleeflagen leven

Tussen werelden in
Daar staat hij, met zijn oor tegen de muur
Volgt de voegen die krakend woorden verspreiden
Luistert naar de adem van de kozijnen
De fluisterstemmen diep in de stenen groeve
Vertellen de verhalen van de ondergrondse goden
Hij plakt de woorden aan elkaar
Verzameld de oude sporen
Van een stad vol muren

Beleeflagen
Die niet gezien kunnen worden met het blote oog
Die niet geloofd worden door de gewogen mens
Alles wat geschreven staat zou onwaar kunnen zijn
Nu, hoor ik het
Nu, ik het niet zie
Zo voelbaar als de wind alleen