VERKLEURINGEN/DISCOLORATION
We veranderen van kleuren, er zijn onder ons die kunnen zien,
hoe blauw gedachten vult verandert in groen en langzaam kloppend oranje wordt. Hoe zij doorschijnend in roze oplicht in wit, felle gele uitspattingen wegtrekt in paars en terugkeert in hartverscheurend rood. Berouw toont in grijze turquoise tinten om op te staan in bloeiend lila en helende lichtgroene woorden te mengen met stramme donkere-zwart-paarse gedachten zich uit te spreiden over zeeën van zacht diep blauw waar alles verveeld grijswit wordt.
Er zijn onder ons die kunnen zien,
Dat lichamen niet alleen van vlees en bloed bestaan, dat we niet alleen bewegen door spieren en hersenen. Dat er verlichte energieën in banen om ons heen stralen, afstoten en aantrekken. Uit hun voegen kunnen barsten en als rustig, tamme vlaktes neer gaan liggen. Heen en weer wiegen ontmoetingen maken, koppelen, versmelten en veranderen. Bewegingen die niet gestuurd worden door ons bewuste brein, die niet gestuurd worden. Gewoon een weg kiezen en tollend, smeulend of vol overgave aan zullen komen en af zullen leveren.
In water stroomt het blauw. Bomen, gevuld van water, vertakken vinger-reikend naar de zon. Stromend blauw om hoog. In schaduwen en weerspiegelingen vult de hemel blauw, verdeeld zich over lijnen, vlakken. Het trekt ons naar zich toe en bij lang kijken trekt het ons erin, in het wilde blauwe. Blauw is niet helemaal van deze aarde, zeldzaam, hemels, goddelijk en het meest gewaardeerd. De koelte kalmeert in de kleur van het maanlicht verlaagt de bloeddruk, vertraagt de hartslag en de groei van planten. In het midden zit de blauwe kleur naast hem zit zwart de wanhoop aan zijn andere zijde zit wit de hoop. Melancholisch zijn blauwe periodes.
hoe blauw gedachten vult verandert in groen en langzaam kloppend oranje wordt. Hoe zij doorschijnend in roze oplicht in wit, felle gele uitspattingen wegtrekt in paars en terugkeert in hartverscheurend rood. Berouw toont in grijze turquoise tinten om op te staan in bloeiend lila en helende lichtgroene woorden te mengen met stramme donkere-zwart-paarse gedachten zich uit te spreiden over zeeën van zacht diep blauw waar alles verveeld grijswit wordt.
Er zijn onder ons die kunnen zien,
Dat lichamen niet alleen van vlees en bloed bestaan, dat we niet alleen bewegen door spieren en hersenen. Dat er verlichte energieën in banen om ons heen stralen, afstoten en aantrekken. Uit hun voegen kunnen barsten en als rustig, tamme vlaktes neer gaan liggen. Heen en weer wiegen ontmoetingen maken, koppelen, versmelten en veranderen. Bewegingen die niet gestuurd worden door ons bewuste brein, die niet gestuurd worden. Gewoon een weg kiezen en tollend, smeulend of vol overgave aan zullen komen en af zullen leveren.
In water stroomt het blauw. Bomen, gevuld van water, vertakken vinger-reikend naar de zon. Stromend blauw om hoog. In schaduwen en weerspiegelingen vult de hemel blauw, verdeeld zich over lijnen, vlakken. Het trekt ons naar zich toe en bij lang kijken trekt het ons erin, in het wilde blauwe. Blauw is niet helemaal van deze aarde, zeldzaam, hemels, goddelijk en het meest gewaardeerd. De koelte kalmeert in de kleur van het maanlicht verlaagt de bloeddruk, vertraagt de hartslag en de groei van planten. In het midden zit de blauwe kleur naast hem zit zwart de wanhoop aan zijn andere zijde zit wit de hoop. Melancholisch zijn blauwe periodes.